Wirtschaftsforum: W czasach, gdy inne przedsiębiorstwa o dużej intensywności energetycznej grożą przenosinami i ostrzegają przed deindustrializacją Niemiec – jak Panu się udaje to mimo wszystko osiągnąć?

Rüdiger Schaaf: Jeśli nie biegnie się za ministrem gospodarki, ale samemu myśli, można również dojść do ekonomicznie wykonalnych rozwiązań. Oczywiście, że my również zmagamy się z przeszkodami ustanowionymi przez obecny rząd federalny – z mojego punktu widzenia są one absolutną katastrofą. Ale nie uda mi się odwołać pana kanclerza Scholza, choćbym tego chciał. Wybraliśmy inną drogę i sami wytwarzamy energię: na naszych dachach znajdują się instalacje fotowoltaiczne, a nasza flota samochodowa została już przestawiona na samochody elektryczne. Ale trzeba na to wydać pieniądze – nie tylko na pojazdy i panele słoneczne, ale również na transformatory i zapewnienie zorganizowanego zaopatrzenia w energię dla maszyn: Teraz obsługujemy nasze maszyny i pojazdy naszym własnym prądem, a gdy zakład jest zamknięty w weekendy, wprowadzamy energię do sieci i otrzymujemy za to opłaty sieciowe. Tak więc, mimo wszystkich kryzysów związanych z zaopatrzeniem, nie muszę już więcej martwić się o to, jak zapewnię mojej firmie dostawy prądu w nadchodzących latach.

Wirtschaftsforum: Co powstrzymuje innych przed zrobieniem tego samego co Pan?

Rüdiger Schaaf: O tym politycy nie potrafią wytłumaczyć. Powiedziałem sprzedawcy samochodów, od którego kupiliśmy nasze pojazdy elektryczne: „Waszą największą katastrofą jest to, że nie potraficie przekazać ludziom, dlaczego jazda samochodem elektrycznym jest opłacalna!” Doświadczyłem tego w mojej własnej firmie, ponieważ niektórzy pracownicy byli temu przeciwni i opierali się tej zmianie. Wtedy wyliczyłem im na chłodno porównanie – że zamiast 1% ryczałtowej opłaty za obecne służbowe auto będą płacić tylko 0,25% podatku i w rezultacie będą mieli więcej pieniędzy na koniec miesiąca, a ta zmiana przynosi również znaczące korzyści ekonomiczne dla naszej firmy, ponieważ podatek od pojazdów zostaje całkowicie zniesiony i z powodu niewielkiej liczby napraw pojazdów elektrycznych koszty operacyjne są znacznie niższe, co z kolei otwiera nowe możliwości dalszych podwyżek płac. Gdyby przemysł samochodowy i polityka mogły komunikować te liczne korzyści w równie konsekwentny sposób, wiele obaw szybko by się rozwiało – niestety wydaje się, że nie są w stanie tego zrobić.

Wirtschaftsforum: Jest jeszcze kwestia ogólnego niedoboru wykwalifikowanych pracowników, na który narzeka miejscowy przemysł i czasami również polityka.

Rüdiger Schaaf: I tu zbyt wiele się tylko mówi. Nie mamy niedoboru wykwalifikowanych pracowników, tylko brak kwalifikowanej rekrutacji. Wynika to także z negatywnych zmian w kształceniu zawodowym: zanim w moim życiu ukończyłem dwa kierunki studiów, przeszedłem szkolenie jako projektant techniczny – zawód, który dzisiaj już nie istnieje. Zamiast tego mamy teraz tak zwanego projektanta produktu z 28 różnymi klasami szkoleniowymi, ale bez kierunku dla budownictwa stalowego. Odpowiednio wykwalifikowanych absolwentów musimy zatem sami dalej kształcić, co oczywiście wiąże się z większym wysiłkiem dla firm i wymaga odpowiedniego zaangażowania. To samo dotyczy imigracji wykwalifikowanych pracowników, która zdecydowanie nie powinna być utożsamiana z imigracją uchodźców – są to dwa zupełnie różne zjawiska! Ale nie można zdobyć wykwalifikowanych nowych pracowników z zagranicy, siedząc w biurze, leniuchując i narzekając. Trzeba wstać i odwiedzić odpowiednie kraje. Dokładnie to zrobiliśmy – i w tym roku będziemy mogli powitać naszych pierwszych nowych kolegów z Wietnamu i Filipin.