Wirtschaftsforum: In een tijd waarin andere energie-intensieve bedrijven met verhuizing dreigen en waarschuwen voor de de-industrialisatie van Duitsland – hoe slaagt u er kennelijk toch in?

Rüdiger Schaaf: Als je niet achter de federale minister van Economie aanloopt, maar zelfstandig nadenkt, kom je ook tot economisch haalbare mogelijkheden. Natuurlijk hebben wij ook te kampen met de door de huidige federale regering opgestelde hindernissen – die zijn naar mijn mening een absolute ramp. Maar het zal mij niet lukken om kanselier Scholz af te zetten, hoewel ik dat wel zou willen. We hebben een andere weg gekozen en wekken bijvoorbeeld onze energie zelf op: Op onze daken bevinden zich zonnepanelen en ons wagenpark is al omgeschakeld op elektrische auto's. Maar daarvoor moet je geld uitgeven – niet alleen voor de voertuigen en zonnepanelen, maar ook voor de transformatoren en het waarborgen van een gestructureerde energievoorziening van de machines: Nu bedrijven we onze installaties en onze voertuigen met onze zelf geproduceerde stroom, en als het bedrijf in het weekend gesloten is, voeden we de energie in het net en ontvangen daarvoor netvergoedingen. Dus ondanks alle leveringscrises hoef ik me geen zorgen meer te maken over hoe ik mijn bedrijf de komende jaren van stroom voorzie.

Wirtschaftsforum: Wat houdt anderen tegen om hetzelfde te doen als u?

Rüdiger Schaaf: Dat krijg je niet uitgelegd door de politiek. Tegen de autohandelaar van wie we onze elektrische voertuigen hebben gekocht, heb ik gezegd: "Jullie grootste ramp is dat jullie de mensen niet kunnen uitleggen waarom elektrisch rijden voordelig is!" Ik heb dit in mijn eigen bedrijf ervaren, aangezien sommige medewerkers dat niet wilden en zich tegen deze verandering verzetten. Toen heb ik ze de vergelijking eens nuchter voorgerekend – dat ze in plaats van 1% forfaitaire belasting voor hun huidige dienstvoertuig dan slechts 0,25% belasting moeten betalen en dus aan het eind van de maand meer geld in hun portemonnee overhouden en dat deze stap bovendien duidelijke economische voordelen voor ons bedrijf met zich meebrengt, omdat de motorrijtuigenbelasting vervalt en door het onderhoudsarme karakter van elektrische voertuigen de bedrijfskosten veel lager zijn, wat dan weer nieuwe mogelijkheden voor verdere loonstijgingen opent. Als de auto-industrie en de politiek deze talrijke voordelen net zo stringent konden communiceren, zouden veel vooroordelen snel verdampen – maar helaas krijgen ze dat blijkbaar niet voor elkaar.

Wirtschaftsforum: Dan is er nog het algemene tekort aan geschoolde arbeidskrachten, waar de lokale industrie en soms ook de politiek vaak over klagen.

Rüdiger Schaaf: Ook daar wordt te veel gepraat. We hebben geen tekort aan vakmensen, maar een tekort aan gekwalificeerde zoektochten naar vakmensen. Dit heeft zeker ook te maken met negatieve veranderingen in de beroepsopleiding: Voordat ik in mijn leven twee opleidingen succesvol had afgerond, had ik een opleiding tot technisch tekenaar gevolgd – een beroep dat vandaag de dag niet meer bestaat. In plaats daarvan is er nu de zogenaamde productdesigner met 28 verschillende opleidingsklassen, maar zonder relevante richting voor de staalbouw. Daarom moeten we de afgestudeerden zelf verder kwalificeren, wat natuurlijk meer inspanning vergt van de bedrijven en een overeenkomstige inzet vereist. Hetzelfde geldt voor de immigratie van geschoolde arbeidskrachten, die overigens niet gelijkgesteld moet worden met migratie door vluchtelingen – want dat zijn twee totaal verschillende fenomenen! Maar je komt niet aan gekwalificeerde nieuwe medewerkers uit het buitenland als je in je kantoor zit, duimen draait en klaagt. Daarvoor moet je je achterste omhoog krijgen en naar de betreffende landen reizen. Dat is precies wat we hebben gedaan – en dit jaar zullen we de eerste nieuwe collega's uit Vietnam en de Filipijnen kunnen verwelkomen.