„Szczerze mówiąc, nasze procesy produkcyjne są dość proste”, wyjaśnia Lars Aashammer, dyrektor generalny Biosirk Norge. „Otrzymujemy odpady z przemysłu mięsnego lub padłe zwierzęta, które trafiają do przemysłowego rozdrabniacza. Powstałą masę następnie poddajemy intensywnemu ogrzewaniu w temperaturze 122-134 °C, aby ją wysterylizować i odparować całą wodę. Naturalnie jest to krok bardzo energochłonny, ale na razie niezbędny. Gdy cała wilgoć zostanie usunięta, używamy prasy ślimakowej do oddzielenia tłuszczu od mączki mięsno-kostnej: naszych gotowych produktów.”
Tłuszcz po ekstrakcji jest następnie spalany w celu wytwarzania pary w fabrykach lub sprzedawany duńskiemu start-upowi, który wykorzystuje go do produkcji biodiesla. Mączka mięsno-kostna kategorii pierwszej i drugiej używana jest jako odnawialne źródło energii do wytwarzania energii przez klientów Biosirk Norge, lub jako bardziej zrównoważony substytut mniej przyjaznych dla środowiska surowców w norweskim przemyśle cementowym.
„Naprawdę interesujące zaczyna się przy mączce kostnej kategorii trzeciej”, wyjaśnia Lars Aashammer, zanim uzna znaczące przeszkody regulacyjne: „Większość mączki kostnej, którą obecnie produkujemy, trafia do karmy dla zwierząt domowych, co nie jest złe. Naturalnie jednak byłoby bardziej zrównoważone i dochodowe jej wykorzystywanie jako pokarm dla zwierząt hodowlanych w przemyśle mięsnym. Obecnie Unia Europejska to jedyny główny region świata, który to zakazuje, dziedzictwo długoletniego strachu przed chorobą szalonych krów, które wciąż kształtuje prawodawstwo dotyczące produkcji żywności w Europie.” Inne rynki światowe zaczęły reagować na te ograniczenia, z Wietnamem, który niedawno ograniczył import mączki kostnej: ruch ten szybko obniżył ceny.

Zamykanie obiegu

Wyjątek prawny umożliwiający wykorzystanie mączki kostnej w produkcji aquafood tymczasem otwiera nowy zyskowny rynek: „W najbliższej przyszłości planujemy zaopatrywać norweskich producentów łososia w mączkę drobiową – ale jako stosunkowo mała firma, będziemy mogli dostarczyć im tylko część potrzebnych ilości. Jeśli jednak osiągniemy sukces, zamierzamy zwiększyć naszą zdolność produkcyjną, aby sprostać rosnącym wymaganiom przemysłu łososiowego”, mówi Lars Aashammer.
Skalowanie, które może również zwiększyć zrównoważenie własnych procesów produkcyjnych Biosirk Norge. „Nasze obecne wolumeny są tak małe, że nie przekształciliśmy naszej produkcji na mokrą metodę, która jest obecnie powszechnie stosowana w Europie, ponieważ jest nieco bardziej wydajna energetycznie. Możemy to zrobić w przyszłości przy wzrastającym poziomie produkcji”, wyjaśnia Lars Aashammer.
Bez względu na pokonywanie ograniczeń regulacyjnych i wykorzystywanie nowych możliwości rynkowych, ogólna ambicja Biosirk Norge pozostanie taka sama: „Naszą misją jest zamknięcie obiegu w przemyśle mięsnym, przekształcając surowce, które kiedyś były odrzucane, w coś wartościowego”, kończy Lars Aashammer: „To jest to, co napędza każdego z nas w Biosirk Norge.”